O último vals (de momento)

Cómo hoxe é o día das letras galegas fixen algo productivo.

Estaba a matar o tempo unha mañá

bordeando a mesma cidade,

cruzando por un esquecido canellón.

Onte vi a unha moza cun parasol;

atravesando o mar.

Os barcos coas suas cores de día,

a mirada do rompeolas, chea de alegría.

Amarrada a porto, mirada baleira

e a través dos cristais embazados

comecei a debuxar a choiva

rebotando na beirarrúa.

E isto non ten nada que ver, pero quería metelo.